14 of 40?

Mijn (inmiddels ex) vriendin die ik al 17 jaar ken werd zaterdag 40. Aangezien ze mijn swingdresses altijd zo leuk vond had ze mij gevraagd waar ik die koop want ze wilde er 1 aan op haar verjaardag. Ik voelde me gevleid dat ze mijn stijl leuk vind dus wees haar de weg naar een leuke winkel die echt goede jurken en petticoats verkoopt en vertelde haar dat ik daar pas een nieuwe outfit had gescoord voor haar verjaardag. Zij daar naartoe en diezelfde middag stuurde ze mij foto's van haar nieuwe jurk met petticoat. In mijn enthousiasme bood ik haar aan om haar te helpen met haar en make-up maar dat hoefde niet. Prima. Op de dag zelf voelde ik mij niet bepaald top maar hé, voor de 40e verjaardag van een heel goede vriendin heb je wat over! Ik ging dus uitgebreid in bad zodat ik zacht en poezelig zou zijn, poetste mijn tanden nog eens extra en wurmde mij puffend en hijgend in mijn corrigerende ondergoed. Daarna mijn naadkousen, petticoat en tot slot de jurk die door manlief liefdevol werd dichtgeritst met de achterliggende gedachte dat hij hem later op de avond ook weer zou mogen open ritsen. Daarna volgde de make-up. Dat ging soepel totdat ik met mijn reumatische klauwtjes mijn fifties wings moest aanbrengen. Na 6x vegen en veel gevloek zaten ze er dan eindelijk op. Als laatste moesten mijn schoenen aan en ook hier bood manlief de helpende hand want die kleine pest gespjes zijn een ramp. Ik bekeek mijzelf in de spiegel en vond mijn poging behoorlijk goed gelukt. We stapten in de auto en gingen vol goede moed op weg. Op de plaats van bestemming belden we aan en toen de deur werd opengegaan gilde de vrouw van mijn vriendin: "OH *naam vriendin*, ZE HEEFT NET ZO'N JURK AAN ALS JIJ". Nou dachten wij nog dat ze dat gilde omdat ze dat leuk vond dus nietsvermoedend stapten we naar binnen.

Ik gaf mijn vriendin een knuffel en complimenteerde haar met haar prachtige outfit en haar Victory rolls. Ze zag er tenslotte beeldschoon uit.
Ik voelde enige afstand maar snapte dat niet zo goed.
Nadat we iedereen begroet hadden vroeg de vrouw van mijn vriendin wat we wilden drinken en terwijl ze koffie aan het zetten was voegde ze me toe dat het toch wel heel erg was dat ik in zo'n jurk was verschenen terwijl ik wist dat de jarige zo'n jurk aan zou doen.
Manlief en ik dachten dat ze een grapje maakte maar al snel werd duidelijk dat ze het serieus meende!
Ik zei dat ik hier echt geen zin in had en dat ik naar huis ging want dit was echt te bizar voor woorden.
Ik stond al in de gang met mijn jas aan en zij ging in paniek de jarige halen die ook even fijntjes beweerde dat ze niet wist dat ik in zo'n jurk zou komen.
Ik kreeg nog naar mijn hoofd dat ik vaak genoeg in de belangstelling sta en nog meer van dat soort onzin.
We zijn lekker naar huis gegaan, hebben wijn en chips gehaald en het is verbazingwekkend hoe soepel die jurk en schoenen uitgaan!