Drank maakt meer kapot dan je lief is

Stel dat ik verslaafd zou zijn, zou jij dan alles in het werk stellen om mij van die verslaving te verlossen? Zou je op me inpraten, zorgen dat ik hulp zou krijgen? Zou je me vertellen hoeveel pijn het je doet om me zo te zien? Zou je boos op me worden, tegen me schreeuwen of zou je huilen en me vasthouden en me vertellen dat je me niet kwijt wil? Zou je me vertellen hoe erg je het zou vinden om aan mijn graf te staan omdat ik me dood heb gedronken? Zou je gek worden van ellende omdat je niet tot me door kan dringen? Zou je me confronteren met mijn gedrag? Me laten zien dat het niet goed gaat? Me vertellen dat ik mijzelf kapot maak? Zou je me aan mijn haren naar een kliniek slepen en me dwingen om me op te laten nemen omdat je van me houdt en omdat je wil dat het goed gaat met me? Zou je dat allemaal doen? Als het antwoord op alle vragen 'ja' is waarom gun je dat jezelf dan niet? Waarom zie je niet in dat het bovenstaande over jou gaat en wat ik allemaal voor je zou willen doen? Waarom realiseer je je niet dat je, als je zo door gaat, je volgende verjaardag niet haalt? Waarom vind je jezelf niet de moeite waard, waarom zorg je zo slecht voor jezelf? Waarom denk je dat je gelukkig bent terwijl de ellende er bij vlagen vanaf druipt? Je wordt uitgelachen, bespot, en je ziet het niet, je hoort het niet en mij doet het zo'n pijn. Ik ben een vriendin die vreselijk veel van je houdt, die voor je door het vuur gaat maar je moet het zelf doen. Je moet jezelf die schop onder je kont geven, een ander kan dat niet voor je doen. Zolang jij niet toegeeft dat je een probleem hebt gebeurt er niets. Zolang jij in je schimmige schijnwereld blijft vertoeven dringt niemand tot je door. En word niet boos op mij want de waarheid is hard en alleen een echte vriend (in) is in staat om je die waarheid keihard te vertellen. Please doe iets!!! Grijp jezelf eens goed beet en 'make a change'!!! Je verdient het, je bent het waard, maar mijn God, doe iets!!!!!

Ik hou van je!