Kwee dadar

De oude Indische dame stond met haar zoon bij mijn dessertbuffet en staarde met open mond naar de groene, gevulde pannenkoekjes. 'Is dit wat ik denk dat het is?' vroeg ze ademloos. 'Het zijn pandanpannenkoekjes met een vulling van klapper en goela djawa mevrouw' antwoordde ik! 'Kwee dadar!!!' riep ze uit en vervolgens vertelde ze me dat ze die al 65 jaar niet meer had gegeten. Mevrouw was 87 jaar en had in het jappenkamp gezeten. Voordat ze daar terecht kwam maakte haar moeder altijd Kwee dadar voor haar dus er zaten nogal wat herinneringen aan vast voor haar. Ik moet zeggen dat ik even moest slikken van dit ontroerende verhaal en ik hoopte met alles wat me lief was dat mijn Kwee dadar net zo zou smaken als die van haar moeder. De oude dame en haar zoon pakten nog wat andere desserts mee en gingen naar hun tafeltje.

Een half uurtje later, ik was net even aan het eten en ging een glas drinken halen, stonden de oude dame en haar zoon weer bij de dessertbalie. Mevrouw zei dat ik haar terug had gebracht naar haar jeugd en dat mijn Kwee dadar exact zo smaakte als die van haar moeder. Pffff, hou het dan maar eens droog! Ze bedankte me hartelijk en zei dat ze graag nog eens terug kwam. Ik moet zeggen dat ik met een enorme glimlach op mijn gezicht mijn eten heb opgegeten.

Toen ik na het eten terug kwam stond YanYee net een Kwee dadar en een stuk pandancake in plastic te pakken. 'Voor je vriendin' zei ze. Het bleek dat de oude dame aan iedereen haar verhaal had gedaan en mij de hemel in had geprezen. Wat een lieverd! YanYee was ook ontroerd en heeft de oude dame daarom nog wat lekkers voor thuis mee gegeven.

Mijn dag kon niet meer stuk!